Przejdź do zawartości

Lorin Maazel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lorin Maazel
Ilustracja
Imię i nazwisko

Lorin Varencove Maazel

Data i miejsce urodzenia

6 marca. 1930
Neuilly-sur-Seine

Data i miejsce śmierci

13 lipca. 2014
Castleton Farms

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzyk (dyrygent, kompozytor, skrzypek)

Wydawnictwo

Decca, CBS Columbia, Deutsche Grammophon, Telarc

Powiązania

Deutsche Oper Berlin,
Deutsches Symphonie-Orchester Berlin,
Cleveland Orchestra,
Opera Wiedeńska,
Pittsburgh Symphony Orchestra,
Filharmonia Nowojorska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Krzyż Komandorski Orderu Lwa Finlandii Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RFN Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001)
Strona internetowa

Lorin Varencove Maazel (ur. 6 marca 1930 w Neuilly-sur-Seine, zm. 13 lipca 2014 w Castleton Farms) – amerykański dyrygent oraz kompozytor i skrzypek.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Neuilly-sur-Seine w aglomeracji paryskiej w 1930 roku, wziął pierwsze lekcje skrzypiec w wieku pięciu lat. W wieku lat ośmiu grał już przed publicznością, a z najlepszymi orkiestrami wstępował między 9 a 15 rokiem życia. Gdy miał 16 lat zapisał się na Uniwersytet w Pittsburghu, by studiować język, matematykę oraz filozofię. Żeby opłacić czesne grał w miejscowej filharmonii.

Od września 1982 do 1984, Lorin Maazel był dyrektorem generalnym i dyrektorem artystycznym Opery Wiedeńskiej.

Od 2002 dyrektor muzyczny Filharmonii Nowojorskiej[1]. Jedenaście razy dyrygował orkiestrą Wiener Philharmoniker podczas koncertów noworocznych z Wiednia[2].

Zmarł w wyniku powikłań po zapaleniu płuc w swoim rodzinnym domu w Wirginii, miał 84 lata[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lorin Maazel. bach-cantatas.com. [dostęp 2014-07-13]. (ang.).
  2. New Year's Concert History [online], www.wienerphilharmoniker.at [dostęp 2016-02-03].
  3. È morto Lorin Maazel, aveva 84 anni. corriere.it. [dostęp 2014-07-13]. (wł.).